Komt een hond bij de dokter….
(afb van: https://dog-world.info/animal-behavior-what-is-my-dog-saying/)
In dit blog wil ik twee bronnen van spraakverwarring bespreken en uit de wereld helpen. In een volgend blog ga ik verder over testen en testjes en ja, ook een beetje anatomie.
Misschien ken je dat wel? Je hond loopt ineens niet helemaal lekker. Je schrikt, vertrouwt het niet, dus je maakt een afspraak bij de dierenarts. Intussen kijk je maar eens op dr. Google of je misschien al iets kunt vinden over de symptomen. OK, de meeste professionals vinden dat niet echt fijn. Ook klopt niet alle info die op internet te vinden is. Maar misschien kun je dan wel beter met de dierenarts praten, hem/haar intelligente vragen stellen.
Het is overigens helemaal niet erg om dr Google een paar vragen te stellen, als je er maar aan denkt dat deze geen vervanging is voor de dierenarts. Dr. Google ziet je hond immers niet, doet geen testjes en kan hem niet onderzoeken. Dr. Google kan geen een “diagnose” stellen puur op grond van wat jij hem vertelt.
Goed, je hebt een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Je neemt je geliefde vier-(of drie-)voeter mee. Je bent aan de beurt en de DA (dierenarts) vraagt je wat er aan de hand is. Je vertelt dat je hond mank loopt en vervolgens krijg je mogelijk al het eerste communicatieprobleem. Je vertelt dat je hond links achter mank loopt. Dan is het nu maar de vraag of je met jouw linksachter dezelfde poot bedoelt als de dierenarts denkt dat je bedoelt. Huh??? Linksachter is toch gewoon linksachter? Nou, ja en nee. Mijn jarenlange ervaring heeft geleerd dat veel klanten hun eigen links (of rechts) als links (of rechts) van de hond zien. Oei dit wordt ingewikkeld, rijp voor spraakverwarring.
Wat ik bedoel: veel mensen zeggen dat de rechterkant van de hond hun eigen rechterkant is als ze met hun gezicht naar de hond toestaan. Een dierenarts, en daarmee de meeste professionals, zien het net als bij de mens, vanuit de hond. Dwz. rechts is die kant die bij de mens rechts is als beide dezelfde kant op kijken. Dus als je voor de hond staat en je zou hem kunnen vragen zijn rechterpoot te geven, dan krijg je die poot die aan jouw linkerkant zit. In onderstaande afbeelding mist Bowie dus zijn LINKER voorpootje
Een volgend probleem krijg je als het gaat om de aanduiding van de onderdelen van de poten. Professionals gaan hierbij uit van de benaming van de onderdelen bij mensen. Dat houdt dus in dat een voorpoot van onder naar boven bestaat uit een voet (1), pols (2), elleboog (3) en schouder (4). De achterpoot uit een voet (5), enkel (of spronggewricht) (6), knie (7) en heup (8). Mijn mooie Tina laat hieronder de onderdelen zien.
Dus geen voorknie (=elleboog) of een knie die naar achter buigt (=enkel). Een polsband is dus voor de voorpoot en een enkelband voor de achterpoot. Het maakt mij persoonlijk niets uit hoe je welk onderdeel noemt, maar voor de communicatie is het praktisch als je dezelfde benamingen gebruikt. Overigens is het voor een professional ook handig om te weten wat je bedoelt als je het hebt over een voorknie. Communicatie werkt immers naar twee kanten š .
Voor dit blogbericht voorlopig voldoende, in het volgende bericht ga ik meer in op testen en testjes, op wat daarna kan komen, op keuzes die gemaakt moeten/kunnen worden.